پاروویروس سگ سانان (اسامی دیگر آن CPV2، CPV یا پاروو) ویروس واگیرداری است که اغلب سگ‌ها را آلوده می‌کند. CPV به شدت واگیردار است و از سگی به سگ دیگر توسط تماس مستقیم یا غیرمستقیم با مدفوع منتقل می‌شود. بسیاری از سگهایی که بیماری آنها پارو ویروس تشخیص داده می شود، می میرند ویروس به سلولهای روده سگ آسیب می رساند و آن را از توانایی جذب مواد مغذی حیاتی منع می کند. این بدان معنی است که بدن سگ بالغ یا توله سگ بسیار ضعیف و کم آب می شود.
واکسن از آلودگی جلوگیری می‌کند اما نرخ مرگ و میر در سگ‌های درمان نشده تا ۹۱ درصد هم می‌رسد. درمان اغلب همراه با بستری شدن است. پاروویروس سگ سانان ممکن است پستانداران دیگر از جمله روباه، گرگ، گربه و راسو را هم آلوده کند.
پاروا ویروس ، یک بیماری ویروسی کاملاً سرسخت ، بادوام ، مقاوم و شدیدا کشنده است . این ویروس می تواند برای مدتهای طولانی بر روی زمین ، غذا و سایر لوازم زنده بماند. فرش و قالیچه ها جهت ضدعفونی کردن بسیار دشوارند.
حتی این ویروس می تواند از طریق حشرات و جانوران موذی مانند سوسک ها منتقل شود. این ویروس حتی در مقابل اسید فنیک و حرارت مقاوم است. تنها می توان با وایتکس مخلوط با آب ( به نسبت ۱ به ۲۰) این ویروس را غیر فعال کرد ، نور مستقیم آفتاب نیز موجب کشتن این ویروس می شود.
اگرچه حدود یک تا دو هفته طول می کشد تا علائم بیماری در حیوان ظاهر شود ، علائم این ویروس از روز سوم در مدفوع قابل مشاهده است. این بدان معناست که حتی سگی با ظاهری کاملاً سالم می تواند ناقل این ویروس به منزل شما باشد.
فهرست محتوای مقاله
علایم بیماری پاروا ویروس در سگ مبتلا چیست ؟
- اسهال بد بو همراه با خون
- استفراغ
- از دست دادن اشتها
- سقوط
- افسردگی
- تب
- مرگ ناگهانی
اگر بخواهیم به طور دقیق تر اعلایم این بیماری را بررسی کنیم باید به این توجه کنید که سگهایی که بیماری در آنها توسعه پیدا می‌کند اغلب علائم را در طی ۳ تا ۱۰ روز بعد از آلودگی نشان می‌دهند. این علائم شامل:خستگی، استفراغ، تب و اسهال (عموماً اسهال خونی) می‌باشد. به‌طور کلی اولین علامت خستگی است.
علائم ثانویه شامل از دست رفتن آب بدن و اشتها و اسهال همراه با استفراغ می‌باشد. اسهال و استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می‌شود که در نتیجه تعادل الکترولیت‌ها را در سگ‌ها به هم میزند. آلودگی‌های ثانویه در نتیجه تضعیف سیستم ایمنی رخ می‌دهد.
ساختار طبیعی دیواره روده درگیر می‌شود و به همین دلیل خون و پروتئین به داخل روده نشت پیدا می‌کند و باعث کم خونی و از دست دادن پروتئین می‌شود. اندوتوکسین‌ها هم به داخل گردش خون وارد می‌شوند و در نتیجه اندوتوکسمی را پدیدمی‌آورند. سگ‌ها در مراحل پایانی بیماری بوی متفاوتی از بقیهٔ سگ‌های سالم دارند.
گلبول‌های سفید خون کاهش می‌یابد که همین باعث ضعیف شدن سگ می‌شود. هر کدام از فاکتورها و عوامل ذکر شده می‌تواند به شوک و مرگ حیوان منجر شود. حیوانات جوان تر نرخ مرگ و میر بالاتری دارند.
بیماری پاروا ویروس به کدام نژاد سگ ها بیشترین آسیب را میزند؟
روتوایلر
پیت بول
لابرادور رتریورس
دوبرمن پینچرز
ژرمن شپرد
اسپرینگر اسپانیل انگلیسی
سگ‌های سورتمه آلاسکا
در معرض بیماری هستند و دامپزشک شما ممکن است یک پروتکل واکسیناسیون طولانی‌مدت را برای این نژادها توصیه کند.
بهترین نژاد سگ های نگهبان کدام اند ؟
پاروا ویروس چگونه به سگ منتقل می شود ؟(راه های انتقال بیماری پاروا ویروس )
پاروا ویروس از طریق مایعات بدن سگ پخش می شود ، از جمله از طریق مدفوع و استفراغ سگ. این ویروس ممکن است برای مدت ۶ ماه و حتی بیشتر در چمن پارک و فضای باز خیابان باقی بماند . این ویروس از طریق پیاده روی سگ در خیابان و حتی تماس سگ با کفش و لباس آلوده٬ کاسه ٬ غذا ٬فرش و… به پاروا ویروس می توانند آلوده شوند . بسیار مهم است که سگ خود را در برابر این بیماری وحشتناک محافظت کنید.
*** سگ شما حتی می‌تواند با بو کشیدن سگ دیگری که آلوده به ویروس پاروا است مبتلا شود.
چه سگ هایی به بیماری پاروا ویروس مبتلا می شوند ؟
توله سگ های جوانی که واکسن چندگانه سگ نزده اند و یا تکرار واکسن را انجام نداده اند ، بیشتر از سایر سگ ها در معرض خطر هستند . در توله سگ ها علایم بسیار سریع پیشرفت می کند زیرا پاروویروس آنها را بسیار ضعیف می کند و به این معنی است که سیستم ایمنی بدن آنها برای مبارزه با بیماری هنوز بسیار ضعیف است.
سگ های بین شش هفته تا شش ماهه نیز بیشتر به عفونت های ثانویه حساس هستند، و یا آنها ممکن است در اثر بی آبی بدن جان خود را از دست بدهند . شیوع پاروو بیشتر در شهرهایی دیده می شود که جمعیت سگ های غیر واکسینه در آنها بیشتر باشد .
راه های تشخیص بیماری پاروو ویروس چیست ؟
تشخیص از طریق شناسایی ویروس در مدفوع از طریق آزمایش الیزا (ELISA) یا از روش آزمایشی لخته خون یا به کمک میکروسکوپ الکترونی میسر می‌باشد. روش تست PCR برای تشخیص ویروس در دسترس می‌باشد که در مواقعی که ویروس کمی در مدفوع وجود دارد که از روش ELISA قابل تشخیص نیست تست PCR می‌تواند کارساز باشد. از نظر کلینیکی، شکل روده ای بیماری ممکن است با Coronavirus یا شکل‌های دیگری از عفونت روده اشتباه گرفته شود که تشخیص تفریقی آن در جدی تر بودن روند بیماری، اسهال خونی، تعداد کم گلبول‌های سفید خون و نکروز دیواره روده است. علائم گفته شده در سگ‌های واکسینه نشده دیده می‌شود. شکل قلبی این بیماری به دلیل علائم خاص آن راحت تر تشخیص داده می‌شود.